کمال‌گرایی سالم و ناسالم؛ چگونه تعادل را برقرار کنیم؟

توضیحات

کمال‌گرایی به معنای تمایل به انجام بی‌نقص کارهاست، اما همیشه ویژگی مثبتی نیست. کمال‌گرایی سالم باعث افزایش کیفیت کار، نظم و پیشرفت می‌شود. در مقابل، کمال‌گرایی ناسالم منجر به اضطراب، ترس از شکست، تعلل و نارضایتی دائم از خود می‌شود. ریشه‌های کمال‌گرایی ناسالم اغلب به تربیت سخت‌گیرانه، مقایسه با دیگران یا ترس از قضاوت برمی‌گردد. درمان آن شامل پذیرش اشتباهات، تعیین اهداف واقع‌بینانه و کاهش فشارهای درونی است. یکی از راه‌های مؤثر این است که فرد روی پیشرفت تمرکز کند نه روی کامل‌بودن. گفتگو با درمانگر و انجام تمرینات ذهن‌آگاهی نیز می‌تواند کمک زیادی کند. کمال‌گرایی زمانی مفید است که به رشد کمک کند، نه اینکه مانع عمل شود. تعادل بین تلاش و پذیرش کلید مدیریت این ویژگی است.